A - B) Divan şiiri aşk anlayışının iki önemli öznesi olan âşık ile mâşuk, şiirde birbirinden farklı özelliklerle karşımıza çıkmaktadır. Divan şiiri dünyasında pâdişâh, sultan, şâh gibi kelimelerle nitelenen ve âşıklarına sürekli cefa çektirip zulmeden mâşuk karşısında ona tek taraflı bir aşkla bağlanıp sevgilinin zulmüne katlanan, dahası bundan zevk alan bir âşık tipi yer almaktadır. Ancak şiire hâkim olan bu aşk anlayışında özellikle klasik sonrası dönemde bazı değişimlerin yaşandığı, sevgilinin cefasına katlanmak istemeyen ve ondan yüz çeviren bir âşık tipinin şiirde kendine yer bulmaya başladığı görülmektedir. Divan şiiri aşk anlayışındaki bu değişimde, 16. asır İran edebiyatında gelişmeye başlayan Vâsûht tarzı aşkın etkileri olduğu göze çarpar. Sevgilinin cefasına katlanmamak, ondan nefret edip yüz çevirmek şeklinde karşımıza çıkan Vâsûht tarzı aşk anlayışına, zaman zaman klasik dönem divan şairlerinin şiirlerinde de rastlanmaktadır. Ancak özellikle 18. asırdan itibaren bu aşk anlayışının divan şiirinde daha belirgin bir şekilde karşımıza çıktığı söylenebilir. Şiirlerinde Vâsûht tarzı aşka yer veren şairlerden biri de Nedim’dir. Bu şiirde de ''dil verme Nedîm '' diyerek vâsûht tarzı aşk anlayışını görüyoruz. Bu ilşki de geleneğe aykırıdır.

C) Nazm nazım şekillerinde genellikle mahlas olmaz

D) Şiirde sevgilinin yüzü siyah değil siyah renkli sevgiliden kasıt geceleri dışarı çıkan dolaşan sevgili siyah giyinmiştir anlamı akla daha uygundur. Sevgili bir aya benzetilmiş, kaşları da hilale.

E) Ol meh diyerek sevgiliyi aya benzetmiş açık istiare, kaşlar hilale benzetilmiş teşbih-i beliğ vardır. DOĞRU CEVAP D